Rozpocząłem od prostego problemu… klucz bez zamka… i zaprojektowałem system, który uznałem, że pasuje do problemu. Rozbiłem wszystko na małe części… i starałem się myśleć o każdej osobie jak o numerze… w gigantycznym równaniu.
Ale to nie zadziałało. Dlatego, że ludzie nie są jak liczby. Są bardziej jak litery… i te litery chcą stać się historią… a tata powiedział, że historie powinny być opowiedziane." - Oskar.
Ale to nie zadziałało. Dlatego, że ludzie nie są jak liczby. Są bardziej jak litery… i te litery chcą stać się historią… a tata powiedział, że historie powinny być opowiedziane." - Oskar.
Oskar przejawia wiele cech typowych dla zespołu Aspergera- problem z dostosowaniem zachowań i reakcji do kontekstu społecznego, problem z nawiązywaniem kontaktów. Ma swoje fiksacje, które pochłaniają go zupełnie. Jest niezwykle bystry i inteligentny.
Ojciec by pomóc mu w przezwyciężaniu słabości wymyśla wiele różnych gier i łamigłówek, które wspólnie rozwiązują.
11 września 2001 roku sielanka kończy się. Ojciec w sprawach służbowych tego dnia udaje się do jednej z wież światowego handlu.
Rok po katastrofie przypadkiem chłopiec trafia na klucz i napis Black. Układa mu się to wraz z zaznaczonym przez ojca w gazecie napisem "nie przestawaj szukać" w całość. Malec uznaje, że to zadanie jakie postawił przed nim zmarły rodzic. Uzbrojony w maskę gazową i aparat fotograficzny wyrusza na poszukiwania zamku, do którego klucz będzie pasował.
Historia leczenia się z żałoby i traumy po 11 września, przezwyciężania własnych słabości i dorastania.
Mnie jednak zauroczył. Jest w nim pomieszanie realizmu z magią i bajką. Momentami wyciska łzę, momentami wywołuje uśmiech.
"Jeśli nie spróbujesz, nigdy nie będziesz wiedział."
USA, 2011, Stephen Daldry
ocena: bardzo dobry